احمدی نژاد کیست؟ معلم ساده ای که ناگهان ـ بدون داشتن شرایط لازم، به «شخص اول مملکت ایران» تبدیل می شود؟
نه من اشتباه کردم و نه شما اشتباه خواندید احمدی نژاد امروز، شخص اول ایران است. هرکس، هرچه می خواهد بگوید او نشان داده که تا در به انجام کارهایی است که دیگران از عهده آن برنمی آیند. او اولین رییس جمهوری است که برای رهبرش «تره» هم خرد نمی کند. و قادر است رسماً «پایان دوره ی امام راحل» را با نسبت دادن فرمایشات حقه شان ـ «به زمانی معین» اعلام کند.
این محمود احمدی نژاد است که می تواند علیرغم میل قوه ی قضاییه گروگان آمریکایی را آزاد کند، برخلاف نظر رهبری ، معاونش را به پست مهم تری با عنوان مشاور و رییس دفتر بگمارد، قوانین مجلس را اجرا نکند و خلاصه توی دوربین زُل بزند و بگوید ما خواستار مذاکره با آمریکا هستیم؟! و اصلاً انگار نه انگار که این آمریکا ، همان شیطان بزرگ است، این آمریکا، همان کشوری است که «امام راحل» گفتگو با سران دولتش را قدغن کرد و رییس دولت موقت، مرحوم مهدی بازرگان بر سر یک مذاکره معمولی با یکی از دولتمردان آمریکا، جایگاه خود را از دست داد.
بله، احمدی نژاد امروز «شخص اول مملکت» است که می تواند علیرغم مصاحبه مطبوعاتی سخنگوی قوه قضاییه در رابطه با صدور حکم سنگسار برای سکینه محمدی ، اعلام کند که چنین حکمی اساساً صادر نشده است.
اما ـ این شخص اول مملکت مشغول انجام چه «مأموریتی » است؟ نگاهی به حضور او در صحنه سیاسی جهان بیاندازید. گویی به پیشواز «دردسر» می رود، حرف می زند تا دردسر درست کند: یکروز از هولوکاست می گوید یکروز از دخالت آمریکا در انفجار برج دوقلو. در مقابل «تحریم» ها، پوزخند می زند و آنرا مایه مباهات دولتش می داند و انگار آمده است تا موانع موجود در راه «یک اتفاق» را ازمیان بردارد البته نه به نفع ملتش که در رضایت دشمنان.احمدی نژاد، شخص اول مملکت ایران شد. یعنی رسانه ها ، یعنی
CNN
یعنی
NBC
یعنی
FAX
احمدی نژاد را شخص اول مملکت کردند تا او حرف هایی بزند که مانع از راه یک اتفاق برداشته شود. او مأموریت دارد تا همه ی موانع موجود را در یورشی به ایران از بین ببرد، اما باید آنقدر بگوید و بگوید که مخالفان شدت عمل علیه ایران، با موافقان گزینه «حمله ی نظامی» هم آوا شوند.
«شخص اول مملکت» وظیفه دارد زمینه را آنقدر مساعد کند که درست مانند حمله به بغداد ـ که عراقی ها برای سربازان آمریکایی، در خیابان می رقصیدند ـ ایرانی ها فرش قرمز برای مهاجمان پهن کنند.
امروز احمدی نژاد وظیفه دارد تا به قدر لازم دلیل و برهان به دست بدهد که باید کار را یک سره کرد و از همین روست مردک بی دانش و یاوه گویی ـ از میان یکصد و نود هیئت سیاسی در سازمان ملل ـ می شود «چهره ی شاخص» که روزنامه نویس ها برای گفتگو با او سر و دست می شکنند، او باید «چهره» شود چرا که تنها در این صورت است که هر لاطائلات او می تواند دلیلی محکم برای حوادثی باشد که «قرار است اتفاق» بیفتد.
درست مانند بازیکن فوتبالی که ـ مدام به سوی دروازه ی خودی «شوت» می کند ـ احمدی نژاد اما با مجروح کردن مدافعان خودی ، زمینه را برای گل زنی حریف آماده می کند.
در تاریخ ایران ـ کم نبودند کسانی که یک شبه شاخص شدند، قد و قواره ی لازم را برای انجام مأموریتی که داشتند ، پیدا کنند.
شهرام همایون ـ روزنامه نگار
چاپ شده در هفته نامه فردوسی امروز
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر