عوامل جمهوری اسلامی در دانشگاه های کانادا

22 خرداد روز همبستگی ملی

ای هموطن اینک زمان حرکت است، اینک زمان خیزشی دگر بار است بیا تا دگر بار من و تو ما شویم، جویای فرهنگ و آیین خود شویم.

آری ای هم میهن ما روز 3 خرداد ماه بذر آزادی را کاشتیم و روز 22 خرداد یک سال بعد روز جوانه زدن دگر بار نهال آزادی در کشور عزیزمان ایران بود و اینک که یک سال از جوانه زدن نهال آزادی  می گذزد برای آبیاری دگر بارش در روز 22 خرداد ماه همه با هم و با یک صدا، پای به عرصه مبارزه می نهیم و فریاد آزادی خواهی خود را که برگرفته از دل تاریخ این مرز و بوم است را سر خواهیم داد آری همه با هم و یک صدا با هم فریاد می زنیم "ما هستیم"  چنان که کاوه آهنگر و همراهانش در برابر ضحاک زمان خودشان این فریاد را سر دادند و ایران و ایرانیان را از چنگال آن اهریمن رها گرداندند این بار نوبت من و تو است ای نازنین، آری نوبت ماست که این مرز و بوم و خودمان و دیگر هم میهن هایمان را از دست اهریمن و ضحاک زمان آزاد گردانیم.

                                                       22  خرداد روز همبستگی ملی

                                                              جنبش ملی ما هستیم

چنبش سبز مشکل رسانه یا مشکل ساختاری:

چنبش سبز مشکل رسانه یا مشکل ساختاری:

از همان روزهای اول بحت ایجاد یک رسانه انحصاری در خارج از کشور برای جنبش سبز در بین برخی از افراد هوادار این جنبش وجود داشت و این روزها می بینم باز عده ای بر روی آن تاکید می نمایند و اصرار بر آن دارند که علت عدم فراگیری جنبش سبز عدم وجود یک رسانه برای آن است اما از دید من مشکل این جنبش به هیچ عنوان در نداشتن یک رسانه نیست بلکه مشکلی ساختاری دارد.

اجازه دهید تا در آغاز کمی به آنچه باعث ایجاد این جنبش شد بپردازم این جنبش از دیدگاه من زمینه هایش از همان ماه های اول انقلاب بوجود آمد از همان لحظه که اعدام های انقلابی به اجرا درآمد از همان روز که با شعار یا روسری یا توسری حجاب را برای بانوان دلیر این مرز و بوم اجباری نمودند آری بدین نحو پایه های یک جنبش در ایران نهاده شد و پس از آن روز به روز نارضایتی ها از ناکارآمدی این رزیم اهریمنی بالا گرفت و حرکت های اعتراضی های گوناگونی شکل گرفت که در این میان می توان به جرات گفت که حرکت بانوان در به چالش کشیدن حجاب اجباری یکی از پایدارترین و اثرگذارترین این حرکت ها بوده و این حرکت ها ادامه یافت تا سال 2556 ایرانی (1376 هجری شمسی) و در دوم خرداد این سال مردم با رایی که به آقای خاتمی دادند سعی کردند تا نه بزرگی به رهبری و رژیم گویند و امید به آن داشتند که شاید آقای خاتمی بتواند این نظام را با اطمینان از حمایت مردم به سوی اصلاح و بهبود پیش ببرد اما اتفاقات خبر از چیز دیگری می داد قتل های زنجیره ای، ماجرای کوی دانشگاه در دو سال بعد. مدتی فعالان سیاسی به مردم گفتند که آقای خاتمی می خواهد اما مجلس نمی گذارد مردم در انتخابات مجلس ششم هم شرکت کردند وبه گروه هوادار آقای خاتمی رای دادند اما باز آنچه را می خواستند به دست نیاوردند و اوضاع همچنان بد و بدتر می شد و مردم از اصلاح طلبان نا امید شدند و تصمیم به تحریم انتخابات گرفتند و این موج چنان شدتی داشت که در انتخابات شورای شهر درصد مشارکت مردم در شهر تهران به 12% کاهش یافت ودر زمان انتخابات ریاست جمهوری نهم پس از یک دولت که شعارش بهبود بود دولتی بر سرکار آمد که از دولت های قبلی بدتر بود وتلاشش برای خفه کردن صدای آزادی خواهان دوچندان بود و مشکلات اقتصادی مردم را دو چندان نمود و فضای خفقان جامعه را فرا گرفته بود و به جز صدای پایدار جنبش اعتراضی بانوان صدای اعتراضی دیگری شنیده نمی شد تا در سال 2567 ایرانی صدای اعتراضی دیگری نیز کم کم طنین افکن شد جنبشی شکل گرفت که تاکیدش بر هویت ملی و زنده کردن دگر بار فرهنگ ایرانی بود نحوه گفتار سخنگویش که منطبق بر انچه بود که فرهنگ ایرانی است روز به روز بر هواداران آن افزود و کم کم تبدیل به قویترین نوید بخش آزادی برای مردم در داخل کشور شد اولین تجمع اعتراضی این جنبش تازه متولد شده در 3 خرداد 2567 ایرانی شکل گرفت تجمعی در برابر سفارت کشور امارات در راستای اعلام وجود مردم ایران برای حراست از تاریخ شان و مرز و بوم شان، آری تجمعی برای آنکه بگویند "خلیج فارس همیشه" و " ما هستیم" و هر بار با بهانه ای جدید تجمعی تشکیل می دادند